Προθεσμιακή κατάθεση "Στα Μέτρα Σου"

Περιμένεις να πάρεις την κάρτα από το ATM και λίγη ώρα πριν στη βγάλει έχεις την αίσθηση πως θα τη κρατήσει. Όσες φορές κι αν τραβήξεις χρήματα η κάρτα παραδίδεται στα χέρια σου τόσο αργά που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν το μηχάνημα παίζει με το αίσθημα κατωτερότητας που έχεις.

Καθώς τα χρόνια περνάνε νιώθω πως έχω ανάγκη το ΑΤΜ όλο και περισσότερο. Φοβάμαι να το κάψω. Προστατεύω με τα χέρια μου τον κωδικό της κάρτας όπως αυτοί οι ηλικιωμένοι που χρειάζονται είκοσι λεπτά για να κάνουν μια συναλλαγή.

Κάθε βδομάδα περιμένω ηδονικά το παιχνίδι με τη τράπεζα. Αγωνιώ καθώς τελειώνω την ανάληψη. Τέλος, ο μηχανικός αυτός εκπρόσωπος της τράπεζας, που σημειωτέον έμαθε και ξένες γλώσσες τα τελευταία χρόνια, “ξερνάει” γρήγορα την κάρτα, τη ξανάρουφά, και με ρυθμό βασανιστικό τη ξαναβγάζει.

Ευχαριστούμε για τη συναλλαγή σας.

Κάνε μας περήφανους, μου είπαν.

Ζήτω η δημοκρατία, τους απάντησα.