Έκτη

Long time no see.

Ένας ξεπεσμένος. Ένας ξεπλυμένος . Ένα "ματ"  μπακράουντ. Ποτά, ναρκωτικά, πεζούλια και σκισμένα παπούτσια.
Μπουκάλι στο χέρι και βλέμμα που ατενίζει όχι πέρα απ τον κερατοειδή,  αλλά πίσω, προς το εσωτερικό.

Παστίλιες ευκαλύπτου με μυρουδιά ταμπάκου και ναφθαλίνης. Μακριά απεριποιητη γενειάδα και μια αγάπη στις γοργόνες.

Πέφτει πίσω, χαλαρώνει και γίνεται πρότυπο. Ανάβει το κλασσικό βιομηχανικό του τσιγάρο φορώντας ακόμα τα wayfarer. Ξεχυλωμένο δέρμα....

Φοβάμαι που δεν ανήκεις...