Πέμπτη

Τώρα γράφουμε… Να πούμε τι ;

Να ευλογήσουμε τα γένια μας…  Ή τέλος πάντων το μουστάκι μου…

Όλα ξεκινάνε με ένα καλό ξύρισμα (το έχω πει και παλαιότερα) . Μια προσπάθεια ανασυγκρότησης, μια προσπάθεια ευπρεπισμού της εικόνας μας. Στην κίνηση αυτή, χρησιμοποιούμε τον καθρέπτη. Ο τελευταίος όμως αντανακλά  την  ομορφιά, το κάλος ή μήπως την ασχήμια που όλοι κρύβουμε; Εδώ θέλω προσοχή. Δεν μιλάω για την εσωτερική ασχήμια και  την ψυχική δυστοκία και μπλα μπλα μπλα. Αναφέρομαι στο τι πραγματικά βλέπουμε στο είδωλό μας. Προφανώς και όλοι βλέπουμε τα κομμάτια που θέλουμε να κρύψουμε και όχι τις πτυχές άξιες ανάδειξης.   

Μην κοιτάζεστε στον καθρέπτη … Μην χτενίζεστε … Μην σπάτε σπυριά… Μην πλένετε τα δόντια σας.

Το ξέρω ότι κοιτάζεσαι στον καθρέπτη όταν πλένεις τα δόντια σου. Έχεις σκεφτεί ότι δεν χρειάζεται να κάνεις  τον κάστορα για να καθαριστείς ; Γιατί κάθε φορά που τα πλένεις κοιτάς αν έχουν ασπρίσει ;

Αφού δεν ασπρίζουν